Η παροιμιώδης φράση χρησιμοποιείται για την ενθάρρυνση της αισιοδοξίας και τη θετική στάση που πρέπει να υιοθετούμε μπροστά στις αντιξοότητες της ζωής ή την κακοτυχία που στην προκειμένη περίπτωση αντιπροσωπεύουν τα λεμόνια με την ξινή, δυσάρεστη για τους περισσότερους γεύση. Με θετική οπτική, λοιπόν, και θέληση μπορούν ακόμη και τα ξινά λεμόνια να μετατραπούν σε κάτι θετικό ή επιθυμητό, σε ένα ποτήρι δροσερή, τονωτική λεμονάδα... Σίγουρα η ζωή μας δεν αποτελείται μόνο από ευχάριστες και θετικές στιγμές και σίγουρα η μετουσίωση μιας αρνητικής εμπειρίας σε κάτι χρήσιμο και επιθυμητό, σε μάθημα ζωής κάποτε, δεν απαιτεί μόνο θετική οπτική αλλά και βαθιά αποδοχή του ατελούς εαυτού μας και της ρεαλιστικής οπτικής της καθημερινότητας η οποία απέχει πολύ από τα ηλιόλουστα και ξέγνοιαστα οικογενειακά πρωινά του …Βιτάμ… Από την άλλη, η ζωή δεν είναι μόνο μαύρη και οπωσδήποτε εκτός από λεμόνια έχει πολλές διαφορετικές γεύσεις να προσφέρει σε εκείνους που είναι πρόθυμοι να δοκιμάσουν... Αν λοιπόν θέλει κάποια τέχνη να φτιάξει κάποιος λεμονάδα απ' τα λεμόνια που δίνει η ζωή πόση τέχνη απαιτείται για να συνεχίζει να φτιάχνει λεμονάδα, όταν η ζωή του δίνει …πορτοκάλια; Αν ακούγεται κάπως παράξενη η παραπάνω απορία σκεφτείτε πόσοι άνθρωποι γύρω σας εμμένουν να ζουν ολόκληρη τη ζωή τους ψάχνοντας για το αρνητικό, συλλέγοντας απογοήτευση και πόνο , καταμετρώντας τα βάσανα και τα βασανιστήρια τους, αποθησαυρίζοντας λεμόνια και άλλα λεμόνια … αδυνατώντας να δουν ο, οτιδήποτε θετικό συμβαίνει γύρω τους, μειώνοντας το, αποδίδοντάς το σε τυχαίο γεγονός, κάποτε δαιμονοποιώντας το και κάποτε περνώντας το από τέτοια φίλτρα που μπορούν να κάνουν ακόμη και τα πιο γλυκά πορτοκάλια να μοιάζουν με λεμόνια. Η τέχνη του αρνητικού τρόπου σκέψης Ο αρνητικός τρόπος σκέψης είναι η μόνη τέχνη που μπορεί να κατέχει καλά κάποιος για να φτιάξει λεμονάδα ακόμη και από... πορτοκάλια, μια τέχνη που πηγαίνει πολύ μακρύτερα από τη διανοητική θεώρηση του κόσμου ως απειλή. Οι αρνητικές σκέψεις συνδέονται με αρνητικά συναισθήματα όπως η θλίψη, το άγχος, ο θυμός και η απελπισία. Συχνά δεν αναγνωρίζουμε το αρνητικό τρόπο να εκτιμούμε τα πράγματα γύρω μας καθώς φαίνεται πως πρόκειται για μια διαδικασία που εξελίσσεται μαζί με εμάς, εδράζεται συχνά στην παιδική μας ηλικία και μεγαλώνει μαζί μας. Έτσι, οι αρνητικές σκέψεις εμφανίζονται αυτόματα, φαίνονται λογικές και πιστευτές. Όσο χειρότερα , δε, αισθανόμαστε, τόσο πιο πιθανό είναι να σκεφτούμε αρνητικά και να πιστέψουμε πως οι σκέψεις μας είναι αληθινές, παρόλο που μπορεί να είναι μη ρεαλιστικές ακόμη και παράλογες. Αρνητικές σκέψεις είναι δυνατόν να κάνουμε όλοι οι άνθρωποι κάποια στιγμή κυρίως όταν αισθανόμαστε στρεσαρισμένοι, ανήσυχοι, ευερέθιστοι ή μελαγχολικοί. Όταν όμως ο αρνητικός τρόπος θεώρησης της ζωής και των πραγμάτων είναι ο μοναδικός τρόπος που κάποιος αντιλαμβάνεται τις εμπειρίες και τα πρόσωπα γύρω του τότε αποτελεί τροχοπέδη για τη λειτουργικότητα του στην καθημερινότητα, επηρεάζει την κοινωνική και οικογενειακή του ζωή και μπορεί να καταστεί σοβαρή απειλή για την ψυχική του υγεία.
0 Comments
Leave a Reply. |
Author
|